Om 7:15 uur stonden we bij de opticien waar we onze voorraad leesbrillen gisteren besteld hadden om vandaag mee te kunnen nemen. Met een grote glimlach op zijn gezicht vertelt de Cambodjaan ons dat ze er nog niet zijn. Zo gaat dat hier blijkbaar in Cambodja... Teleurgesteld en zonder brillen gaan we op weg naar Bareebo om bij ons tweede dorp oogmetingen te gaan doen. Daar aangekomen was ik super verrast. De locatie was super mooi. Een grote tuin onder een boom in de schaduw met een lekker windje. Prima om een hele dag te werken. Er zaten al flink wat mensen op ons te wachten, dus Michael, ons Bareebo team en ik gingen snel aan de slag. Ik sta er versteld van hoe vlotjes het allemaal verloopt altijd. Het team doet dit nu al een aantal jaar en zijn zo op elkaar ingespeeld, dat is super fijn om mee te werken. Zonder hun hulp zouden we echt verloren zijn... Toch is het wel grappig om te merken hoe snel je de taal ook begint te herkennen. Ik weet inmiddels al precies bij welke woorden (beter gezegd klanken, je kunt er echt niks van maken) ze beter zien of slechter zien, wanneer het vorkje naar boven wijst of naar beneden. Tegen 4 uur hebben we iedereen bedankt voor alle geweldige hulp en zijn de 87 voorgeschreven brillen weggebracht. 87 brillen, dat is 43 per persoon en dan zijn de kant en klare brillen niet eens meegerekend! Het is niet alleen maar genieten van het uitzicht hoor, hard werken doen we wel hier! Maar het is zo'n dankbaar werk. Die klanken die ze maken, die je helemaal niet begrijpt, en die grote glimlach als ze weer iets zien, wat ze niet meer konden zien. Daar doe je alles voor!
